Ἐσπερινός Ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ, Ἐξωκλήσι Ἑσταυρωμένου, Μοχός

Ὑψουμένου σου Δέσποτα, ἐν Σταυρῷ συνανύψωσας, 

τοῦ Ἀδὰμ τὴν ἔκπτωτον, φύσιν ἅπασαν· 

διὸ ὑψοῦντες τὸν ἄχραντον, Σταυρόν σου φιλάνθρωπε, 

τὴν ἐξ ὕψους σου ἰσχύν, ἐξαιτοῦμεν κραυγάζοντες· 

Σῶσον Ὑψιστε, ὡς Θεὸς ἐλεήμων τοὺς τιμῶντας, 

τὴν σεπτήν τε καὶ φωσφόρον, 

τοῦ σοῦ Σταυροῦ θείαν ὕψωσιν. 

Ἅϊ Γιάννης, Μοχός Ἠρακλείου...

Κατά τίς ἐργασίες ἀποκατάστασης τοῦ ναοῦ ἀποκαλύφθησαν τρεῖς τάφοι μέ ὀστά. Μοναστήρι ἤ ἀσκηταριό θά ἤτανε. Κατά τήν περίοδο τῆς ἐπανάστασης, μᾶλλον τό 21, οἱ Τοῦρκοι ἔσφαξαν τούς καλογέρους καί τούς πέταξαν στόν γκρεμνό πού εἶναι παρακάτω.  Ὁ τόπος ὀνομάστηκε "Στοῦ καλογέρου τόν ἐγκρεμό", καί ἔτσι λέγεται μέχρι σήμερα. Λίγοι ὑποψιάζονται τή θυσία τῶν καλογέρων. Ἀρχιτεκτονικά στοιχεῖα (παράθυρα, πόρτες), φανερώνουν πώς εἶναι κτίσμα ἐνετικό. Στοιχεῖα γιά τόν μοναστικό χῶρο ἕως τώρα  δέν ἔχουν βρεθεῖ (κανείς δέν ἔψαξε).

Ἁγ. Ἀντωνίου....

'Εσπερινός, πηγαίνοντας στήν Μ. 'Απεζανῶν

Προσφέροντας τό τάμα, Μ. Ἄπεζανῶν

Εὐλόγηση ἄρτων, ἀνίμερα, ἅγιος Ἀντώνης Ἁγιοφάραγγο

Ἅγιος Ἰωάννης, Λιλλιανό Πεδιάδος, ἐσπερινός

Ἀπό τίς τελευταῖες τρίκλιτες βασιλικές τῆς Κρήτης. Κτίσμα τοῦ 11-12ου αἰῶνος ἀπό δομικά ὑλικά παλαιοτέρων ναῶν τῆς ἑλληνιστικῆς περιόδου. Πλάκες μέ ὀνόματα ρωμαίων εἶναι ἐντοιχισμένες στούς τοίχους της. Κοιμητηριακός ναός γνωστός στήν περιφἐρεια ἀπό τήν σκόνη πού ἔπεφτε την ὦρα τοῦ διαβαζότανε τό εὐαγγέλιο τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου. Τήν μάζευαν σέ ἐφημερίδες καί ἤτανε φάρμακο ἰαματικό σέ πολλές ἀρρώστιες, μά εἰδικά στόν πυρετό τῆς ἑλονοσίας. Αὐτός ἦταν ὁ λόγος που τήν σκὀνη πού ἔπεφτε ἀπό τίς καμάρες τήν ὀνόμασαν "κινίνο".
Ὁ ναός εἶχε ἐγκαταληφθεῖ, και ὑπάρχει μόνο ἀπό τήν ἀγάπη τῶν Λιλλιανῶν.
Ὁ ναός βρίσκεται δίπλα στο ἀεροδρόμιο τοῦ Καστελλίου. Την περίοδο τῆς κατοχῆς, οἱ πολιτισμένοι κατακτητές, χάλασαν το τέμπλο και ὁ ναός ἔγινε συνεργεῖο τους. Οἱ τοῦρκοι τούς ἔκαναν σταύλους. Στήν κόγχη τοῦ ἱεροῦ ὑπάρχουν ἀκόμα  γερμανικές ὀδηγίες. Θεέ μου, συγχώρεσε μας. Ὅλα τα ξεχάσαμε.
Τό ἔργο τό τελείωσαν στά ὕστερα χρόνια Ἕλληνες ἱερόσυλοι. Μόνο τρεῖς εἰκόνες ὑπάρχουν στο Καστέλλι ἀπό ὅλα τά κειμήλια τοῦ ναοῦ. Δόξα σοι ὁ Θεός. Φέτος ἤτανε και ὁ δεσπότης ἐκεῖ.

Ἁγίου Φανουρίου στήν Νίδα, Ψηλορείτης, οἱ Ξυλούρηδες ἑορτάζουν τόν ἅγιό τους

Ἐσπερινός στό Σιναναΐτικο μετόχι τῆς Παναγίας τῆς Σπηλιώτισσας, Χουδέτσι

Ἅγ. Παντελέημονας, Καστέλι Πεδιάδος

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ..... ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΕΔΙΑΔΟΣ

Ὁ ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς βρίσκεται στήν εἴσοδο τοῦ ἀρχαίου λατρευτικοῦ σπαλαίου.Τό τεράστιο σπηλαιο χάριζε, καί χαρίζει, τήν δροσιά του στό πλῆθος τῶν ἐπισκεπτῶν κατακαλόκαιρο. Κάθιζαν σέ εἰδικά διαμορφωμένους χώρους σέ κύκλους καί μετά τον ἐσπερινό ἤ την λειτουργία ἄρχιζαν, καί τώρα τό κάνουν, τό φαγοπότι καί τό γλέντι. Δόξα σοι ὁ Θεός.

Ἡ περιφορά τῆς τιμίας κάρας τοῦ ἁγίου Τίτου στήν πόλη μας.....

Ἕνα μικρό ἱστορικό..

Ὁ μητροπολιτικός ναός τοῦ Χάνδακα ἦταν άφιερωμένος στόν ἅγιο Τίτο, πρῶτο ἐπίσκοπο καί προστάτη τοῦ νησιοῦ, τήν ἐποχή τῆς ἐνετοκρατίας. Ὁ πρῶτος ναός κτίστηκε κατά τόν 6ο αίώνα στήν Γόρτυνα, πρωτεύουσα τῆς Κρήτης, καί ἦτανεκεῖ  καί τό λείψανο τοῦ ἁγίου. Μετά τήν καταστροφή τῆς Γόρτυνας ἀπό τούς Σαρακηνούς τό 824, νέα πρωτεύουσα ὁρίστηκε ὁ Χάνδακας (τό Ἠράκλειο), πού ἔγινε καί ἡ ἕδρα τοῦ μητροπολίτη Κρήτης. Κατά την περίοδο αὐτή κτίστηκε ὁ ναός τοῦ άγίου Τίτου στόν Χάνδακα και ἐκεῖ πιά μεταφέρθηκε ἡ κάρα τοῦ ἁγίου, ἡ μόνη πού διασώθηκε ἀπό τά λείψανά του.  Ὅταν ἦρθαν στήν Κρήτη οἱ Βενετοί, ὁ ναός τοῦ ἁγίου Τίτου πέρασε στα χέρια τῶν λατίνων ἀρχιεπισκόπων. Ἔγινε τόπος προσκυνήματος ίσότιμος μέ τούς ἁγίους τόπους για τούς καθολικούς.  Ὁ  ναός ἀνακαινίστηκε καί ἐγκαινιάστηκε ἀπό τόν ἀρχιεπίσκοπο Fantίno Dandolo τό 1446, ὁ ὁποῖος  καί τοποθέτησε στήν ἁγία Τράπεζα τῆς νέας ἐκκλησίας τήν κάρα τοῦ ἁγίου Τίτου. Ἡ ἡμέρα τῆς μνήμης του ἑορταζόταν μέ ἐξαιρετική μεγαλοπρέπεια καί στίς τελετές ἔπαιρνε μέρος καί ὁ ὀρθόδοξος κλῆρος τῆς πόλης. Ἐξέθεταν γιά προσκύνημα τῆς μέρα τῆς ἑορτῆς του τήν κάρα τοῦ ἁγίου, συνήθεια πού συνεχίστηκε στήν Βενετία μετά τήν πτώση τοῦ Χάνδακα στούς Τούρκους τό 1669. Ἡ κάρα ἔκτοτε ἦτανε στην λειψανοθήκη τοῦ ἁγίου Μάρκου ἔως τό ἔτος 1966.  297 χρόνια ἀργότερα, ἐπεστράφει στόν ναό τοῦ ἁγίου Τϊτου στό Ἠράκλειο.  Ἡ ἐπανακομιδη τῆς τιμίας Κάρας ἀπό τήν Βενετία ἔγινε τήν Κυριακή τοῦ τυφλοῦ 15 Μαίου, τοῦ ἔτους 1966. Ἡ ἐπέτειος αὐτή ἑορτάζεται μέ μεγαλοπρέπεια κάθε χρόνο στήν πόλη μας καί γίνεται περιφορά τῆς κάρας τοῦ ἁγίου.

Ἔχει ἀκόμα ὁ Θεός γιά τήν πόλη μας.....